Hakkımda 2.0.
Yaş büyüdükçe, yüzdeki çizgiler arttıkça, gençliğin umut dolu enerjisi de ister istemez azalıyor maalesef. Aşağıda görmüş olduğunuz ve 2017 yılının Aralık ayında bu site için yazmış olduğum hakkımda yazısı da bunun bir kanıtı aslında. Bir insanın kendisi için “Hakkımda” kısmı yazması kadar zor bir şey yok bence. Mütevazılık ya da egoistlik arasındaki 'ince' çizgiyi görünür kılan bir an. 2017’deki Elif’e bunun için teşekkür etmem lazım, o ince çizgiyi kırıp kendine özgü bir çizgi çizebildiği için. 2024’teki kendime de, o Elif’i hala daha yaşatabilmeye devam ettiği için teşekkür ediyorum. Bir dönem içerisinde bulunduğumuz binalardan, elimize tutuşturulan diplomalardan, yapmak zorunda olduğumuz işlerden çok daha fazlasıyız. İyi ki de öyleyiz. Bu da bizim çizgimiz.
Fakat çeşitli sebeplerden dolayı mecbur kaldığım, bilinen ve bence çok sıkıcı tarzda kaleme alınmış “Hakkımda” yazısını da ekliyorum.
Elif Konaç Kızılyar, 1995 yılında İstanbul şehrinin Kadıköy ilçesinde doğdu. Çengelköy Lisesi’ndeki ortaöğretim eğitiminin ardından, 2013 yılında Marmara Üniversitesi Gazetecilik bölümünde üniversite eğitimine başladı. 2015 yılında, aynı üniversitenin Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler (İngilizce) bölümüne de çift anadal öğrencisi olarak girdi. 2018 yılında Gazetecilik bölümünden bölüm ikincisi ve yüksek onur öğrencisi olarak, 2019 yılında ise Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler bölümünden onur öğrencisi olarak mezun oldu. 2022 yılında, Siyasal İletişim alanında yazdığı tez ile Marmara Üniversitesi Gazetecilik Anabilim Dalından yüksek lisans derecesini aldı. 2023 yılından beri, Marmara Üniversitesi Gazetecilik Anabilim Dalında doktora eğitimine devam etmektedir.
Gazetecilik öğrencisi olduğu dönemde, Cumhuriyet Gazetesi ve Kadın Adayları Destekleme Derneği’nde stajyer olarak çalıştı. İçerik Uzmanı ve Yönetici Editör olarak çalıştığı dönemde ise iş kadınlarına yönelik yayın yapan ve iş hayatında toplumsal cinsiyet eşitliği üzerine eğilen bir websitesinin yayın stratejilerini oluşturdu. Türkiye’nin önde gelen çeşitli kurum ve şirketlerinden yetkili isimlerle toplumsal cinsiyet eşitliği politikaları, çalışan deneyimi, kadın liderliği gibi konular üzerine bir dizi röportajlar gerçekleştirdi.
2020-2022 yılları arasında, “KadınPod” adıyla bir podcast programı hazırlayıp, sunmuştur. KadınPod, yayınlandığı dönemde Türkiye’de “Belgesel” kategorisinde en çok dinlenen podcast programlarından biri olmuştur. Gazete Oksijen ve Türkçe Podcast işbirliğiyle hazırlanan 8 Mart özel podcast seçkisinde de yer almıştır.
Konaç, 2021 yılından beri İstanbul Nişantaşı Üniversitesi Yeni Medya ve İletişim (İngilizce) bölümünün akademik kadrosunda araştırma görevlisi olarak yer almakta ve akademik kariyerine devam etmektedir. Siyasal iletişim ve toplumsal cinsiyet eşitliği üzerine yazmış olduğu yazılar ya da katkı vermiş olduğu içerikler belli aralıklarla çeşitli gazete ve mecralarda yayınlanmaktadır.
Farklı sektörlerde faaliyet gösteren çeşitli kurum ve şirketlere kurumsal iletişim planlaması ve stratejik iletişim yönetimi konularında danışmanlık vermektedir. 2024 yılından beri, İnsan ve İnsan Bilim Kültür Sanat ve Düşünce Dergisi’nin Editör Kurulu'nda yer almaktadır.
Gururla ve büyük bir tutkuyla, Fenerbahçe Spor Kulübü Kongre Üyesi’dir.
Ocak 2024
Hakkımda 1.0.
Merhaba, Ben Elif Konaç
Şu an bu satırları okuyorsanız, büyük ihtimalle zaten beni tanıyorsunuz demektir. Genişletilmiş bir ‘Hakkımda’ kısmına ihtiyacınız olmadığını biliyorum. Eğer tanıdığınız birinin paylaşımındaki linke tıklayarak geldiyseniz, ancak o zaman bu site ve bu yazı amacına ulaşmış olacaktır.
Peki ben kimim de böyle bir kategori açtım? Bu sitede ‘’Hakkımda’’ diye bir kategori olmasının sebebi, kariyer hedeflerim doğrultusunda açılmış olmasından kaynaklanıyor. Tabii ki ütopyam gerçekten kalemimi beğenenlerin tıklaması ve okuması. Fakat o günler gelene kadar CV’me bir renk katsın diye beslemeye devam edeceğim. ‘’Nasıl bir kariyer ki bu, bu kadar zahmete girdin?’’ diyebilirsiniz. O zaman tek kelime ile size her şeyi anlatmak isterim. Gazetecilik.
En büyük hayallerimden biri ‘’Türkiye’de Gazetecilik Öğrencisi Olmak’’ isimli bir kitap yazmak. Çünkü bence gazetecilerin gazeteciliğin gittiği yönden dolayı yazdıkları umutsuzluk distopyalarından çok daha can alıcı bir konusu var. Eğer tanıdığınız bir gazetecilik bölümü öğrencisi yoksa buradaki 2-3 cümleyle bunu anlatmam imkansız. O yüzden kitabını yazmak istiyorum. Genelde ‘’Mecbur kalmışlar’’ ve ‘’Bitmek tükenmek bilmeyen umutlular’’ olarak ikiye ayrılan bu güruhun umutlu kısmında yer alanlardanım. Hatta o kadar umutluyum ki, üstüne bir de Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler bölümünde çift anadal yapıyorum.
Kısacası, merhaba hepinize. Ben Elif Konaç. 1995 doğumluyum. 21 yılda, bu ülkede umudumu kaybetmek istesem kaybedebileceğim bir sürü siyasi ve sosyal deneyim yaşadım. Tüm yaşadığım deneyimlere rağmen, yukarıda bahsettiğim iki bölümü aynı anda okumaya çalışıyorum. Bunun altını çizmemin nedeni de alkışlayın falan diye değil. Sadece karakterimi anlayın diye. İkisini de o kadar severek okuyorum ki, inanın artık ben bile kendime şaşırıyorum. Sanki 2 sene sonra, en azından asgari ücret veren bir iş bulmak için sürünmeyecekmişim gibi.. Öyle bir sevgi, öyle bir umut..
Bu kadar umut yetmezmiş gibi, bir de bir umut bu siteyi açtık işte.. Yazmak istedim, elimde bir portfolyom olsun istedim. İş görüşmelerinde sadece mezun olduğum okulların ve staj yaptığım yerlerin isimlerinden ibaret olmak istemedim. ‘’Bakın onların ötesinde ben böyle bir insanım.’’ demek istedim. Sonradan amacımı biraz büyüttüm, belki yazdıklarımı okumak isteyenler olur diye düşündüm. Aslında bunun özgüvenini bugün adını bile anarken kahkahalar attığım, ergenlik yıllarımın geçtiği forum sitelerinde ‘’fan fiction’’ yazarken kazanmıştım. Büyük ihtimalle gazetecilik kariyerimin uzun bir bölümünde kazanamayacağım okuyucu sayısını daha ortaokul sondayken kazanmıştım. İşte o günlerden bugünlere hala daha içimde bir parça umut taşıyorum. Bu sitede kendim, ilgi alanlarım, profesyonellik kazandığım konular hakkında yazmak istiyorum. Samimi, ukalalık taslamayan, yazmaktan keyif alan bir kalem benimki.. Yazdıkça yazasım geliyor bir yerden sonra, o yüzden de çok korkuyorum gazetede editörün gelip ‘’Bunu 3000 vuruşa indir!’’ diyeceği günlerden.. İşte o günlere kadar ve hatta sonrasında da, burası benim hem muhabiri, hem editorü, hem de genel yayın yönetmeni olduğum bir özgürlük alanı olacak. En azından ben o şekilde hayal ettim.
Aralık 2017